தமிழில்: எம்.டி.முத்துக்குமாரசாமி
இங்கே மீண்டும் ஒரு முறை நினைவு கூரத்தக்க உதடுகள்
தனித்துவமானவை, உன்னுடையதைப் போலவே.
மகிழ்ச்சிக்கு அருகாமையில் செல்லக்கூடியவனாக நான் இருந்தேன் துயருறுதலின் நிழலில்.
நான் சமுத்திரத்தைக் கடந்திருக்கிறேன்.
நான் பல நிலங்களை அறிந்திருக்கிறேன்; ஒரு பெண்ணையும் இரண்டு அல்லது மூன்று மனிதர்களையும் பார்த்திருக்கிறேன்.
அழகான, கர்வமான, ஸ்பானிய அமைதியையுடைய இளம்பெண் ஒருத்தியைக் காதலித்திருக்கிறேன்
நகரத்தின் விளிம்பைப் பார்த்திருக்கிறேன், ஒரு முடிவற்ற பரந்துவிரிந்த நிலப்பரப்பு, ஆங்கே சூரியன் களைப்பற்று கீழே விழுகிறது.
நான் பல வார்த்தைகளை சுவைத்து துய்த்திருக்கிறேன்.
நான் ஆழமாக இவ்வளவுதான் என்று நம்புகிறேன்
நான் இன்னும் புதிய விஷயங்களைக் காணப்போவதோ சாதிக்கப்போவதோ இல்லை.
எனது பகல்களும் இரவுகளும்
அவற்றின் ஏழ்மையிலும்
அவற்றின் செல்வச்செழிப்பிலும்
கடவுளுடையதற்கும்
எல்லாமனிதர்களுடைதற்கும்
நிகரானவை என நம்புகிறேன்.