தமிழில்: எம்.டி.முத்துக்குமாரசாமி
——
உனது கைகள் மணி நேரங்களால் நிறைந்திருக்க, நீ என்னிடம் வந்தாய்- நான் உன்னிடம் சொன்னேன்: உனது முடி பழுப்பு நிறமல்ல என்று.
ஆகையால் நீ அதை துயரத்தின் அளவீடுகளில் சிறிதே உயர்த்தினாய்; அது என்னை விட எடை மிகுந்ததாய் இருந்தது…
அவர்கள் கப்பல்களில் உன்னிடம் வந்து அதை அவர்களின் சரக்குகளாய் மாற்றி பின்னர் அதை காமத்தின் சந்தைகளில் விற்பனைக்கு விடுகிறார்கள்-
நீ ஆழத்திலிருந்து என்னைப் பார்த்து புன்னகைக்கிறாய், நான் மெலிதாக இருக்கும் அளவீடிலிருந்து உன்னைப் பார்த்து அழுகிறேன்
நான் அழுகிறேன்; உனது முடி பழுப்பு நிறமல்ல, அவர்கள் உனக்கு கடலின் உவர் நீரைத் தருகிறார்கள், நீ அவர்களுக்கு சுருள் முடிகளைக் கொடுக்கிறாய்…
நீ காதோடு காதாய் கிசுகிசுக்கிறாய்: அவர்கள் உலகை என்னை வைத்து நிரப்புகிறார்கள், உனது இதயத்திலோ நான் இன்னும் வெற்றிடமாய் உட்குழிந்த வழியாய் இருக்கிறேன்!
நீ சொல்கிறாய்: உனது வருடங்களின் இலைத்தன்மையை உனதருகே விட்டுவிட்டு, நீ என்னருகே வந்து என்னை முத்தமிடும் நேரம் வந்துவிட்டது!
வருடங்களின் இலைத்தன்மை பழுப்பு நிறம், உனது முடி பழுப்பு நிறமல்ல.