உன்னை என் மடியில் கிடத்திக்கொள்கிறேன்
கை கால்களை அசைத்து
முகம் பார்த்து சிரி
என் செல்ல குழந்தையே !
இந்தக் கற்பனை முடியும் வரை
நீ என் இணையரில்லை
இன்று நாம் வேட்டையாடப்
போகவும் வேண்டியதில்லை
வேரில் பழுத்து தொங்கும் பலாவும்
கொடியில் அசைந்து குலுங்கும்
கனிகளும் இன்று நம் உணவாகட்டும்
வேண்டுமானால் வா
வண்ணத்துப் பூச்சிகளை
துரத்திப் போகலாம்
நாம் எடையற்றவர்களாக மாறும் போது
நமக்கு சிறகுகள் முளைத்துவிடும்
இப்போது உன்னை விடுவிக்கிறேன்
இனிமேல் எப்போதும் நீ
சொற்களை
கவ்விக் கொண்டு மட்டும்
என் படுக்கை அறைக்குள் நுழையாதே