கண் புரை/அழகியசிங்கர்

போன வாரம் இதே நாளில் காலை 5 மணிக்கே எழுந்துவிட்டேன். 15 நிமிடங்களுக்கு ஒரு முறை இடது கண்ணில் மருந்து போட்டுக் கொண்டிருந்தோன்.

அறுவை சிகிச்சை செய்கிற கண் மருத்துவமனைக்குச் சொன்றோம். கூட துணைக்கு என் உறவினரும் எங்களுடன் வந்திருந்தார்.

பச்சை டிரஸ்ஸை மாட்டிக்கொண்டு அறுவை சிகிச்சை நடத்துமிடத்திற்குச் சென்றேன்.

என்னுடைய கண் புரையின் பெயர்.Black total cataract. இடது கண்ணில். இந்த அறுவை சிகிச்சை ஒரு மணி நேரத்திற்கு மேல் நடந்தது.

அதற்குமுன் சர்க்கரை நோய் என்னுடன் 20 ஆண்டுகளாக ஒட்டி உறவாடிக் கொண்டிருந்தது. இதுவரை மாத்திரை மூலமாகத்தான் சர்க்கரை நோயை என் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வைத்துக்கொண்டிருந்தேன். ஆனால் இப்போதோ இன்சுலின் மூலமாகத்தான் சர்க்கரை அளவை சரி செய்ய முடிந்தது. இதில் எனக்கு விருப்பமில்லை.

அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின் தினம் தினம் விதம் விதமான சொட்டு மருந்துகளை ஏழு முறை கண்ணில் விட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன்.

இந்தத் தருணத்தில் நான் டிவி பார்க்கவில்லை. கம்ப்யூட்டர் தொடவில்லை.வாட்ஸப் முயற்சி செய்யவில்லை. ஆனால் ஒன்றே ஒன்றில் தீவிரமாக இருந்தேன். யூ ட்யூப் சானலை காதல் கேட்பது.
இதன் மூலம் பலருடைய பேச்சுக்களை கேட்டு ரசித்தேன். அவர்கள் பேசுவதைக் கேட்கும்போது வியப்பில் ஆழ்ந்தேன்.

யார் யார் நான் இங்கே குறிப்பிட விரும்புகிறேன்.

விநாயகர் அகவல் கேட்டுவிட்டுத்தான் என் காலை நேரத்தை ஆரம்பிப்பேன். இதைத் தொடர்ந்து இசைக் கச்சேரி கேட்பேன். நெய்வேலி சந்தானம், டி.எம்.கிருஷ்ணா, மகாராஜபுரம் சந்தானம், பட்டம்மாள், யேசுதாஸ். இன்னும் பலரைக் கேட்க வேண்டும்.

அதேபோல் ஆன்மிக சொற் பொழிவுகளையும் கேட்டேன்.
முதலில் இலங்கை ஜெயராஜிடமிருந்து ஆரம்பித்தேன். ஜே.கிருஷ்ணமூர்த்தி, ஜக்கி வாசுதேவ், Mooji, ரமணர் பற்றி கணேசன்.
தென் கச்சி சுவாமிநாதன், மீனாட்சி சுந்தரம், இதைத் தொடர்ந்து கதைகள்.
(இன்னும் வரும்)