மார்ச், 28, 2024

ம்பிரதாய வணக்கங்களைத் தெரிவித்துக் கொண்டபின் அவர்கள் அமர்ந்து கொண்டு பேசுகிறார்கள்

>>

கவிதையை எங்கே நிறுத்திப் படிக்க வேண்டுமென்று தெரியவில்லை. ஏன்என்றால் ஒரு முறை படித்தால் சரியாக வராது. சரி படித்து விடலாம். ஆனால் கவிதை என்ன சொல்ல வருகிறது.

>>

இருளை கிழித்துக் கொண்டு எழுந்தேன்
காலையில் மலர்ந்தேன்
மலர்ந்ததால் நான் மலரல்ல
நான் மலராக முடியாதே. 2

>>

இருப்பது இரு இட்லிதான்
எனத் தெரிந்து
பசியேயில்லையென
சிரித்த முகத்துடன்

>>

ஏதோ ஒரு காரணத்திற்காக
இவற்றையெல்லாம் இறைவனே நடத்துகிறார்
என்று நினை… தொடர்ந்தன அறிவுரைகள்

>>

கோரிக்கைகளை
வென்றெடுக்க ஆசிரியர் போராட்டத்தில்
அடியேனும் கலந்து கொண்டு

>>

நானும் எத்தனை காலத்துக்குத்தான் என் பயோடேட்டாவையே தூக்கிக் கொண்டு அலைவது, சொல்லுங்கள்? எனக்கும் அலுப்பாக இருக்காதா?

>>

த காடுகள்; புல்வெளிகள்; இடையிடையே சிறு சிறு குடிசைகளில் மனிதக் கூட்டங்கள். எங்கெங்கோ, அதிக நெருக்கமாக, ஜாஸ்தியாக மனிதக் கூட்டங்கள் வசிக்கும் இடம் நகரம் என்ற ஹோதாவி

>>

மை அறியாமலே அகண்டத்துக்கு (vastness) ஏங்கும் தாபம் நம்முள் இருப்பதால் அகண்டத்தில் ஆனந்தம் கிடைக்கிறது.
என்னதான் ஏர் கண்டிஷன் அறையில் படுத்தாலும், மொட்டை மாடியில் வானத்தை வெட்ட வெளியைப் பார்த்துக் கொண்டு சிறிது உட்கார்ந்து விட்டு வந்தால், அதன் சுகமே அலாதிதான்.

>>

டு, தேநீர் அருந்தி, தாம்புலந் தரித்து இருவரும் உல்லாசமாக வெளியேறினார்கள். எங்கே செல்லுகிறார்களெ

>>

இப்படி அப்படித்
திருகினால் மாறி மாறி வரும்
கண்ணாடிச்சுவர்களோ

>>