பி. ஆர்.கிரிஜா/பாசம்
அவன் நிற்பது சிறிது நேரம் கழித்துதான் அவன் அம்மாவிற்கு தெரிந்தது. அவள் தன் மகனின் பாசத்தை நினைத்து பூரித்துப் போனாள். வேகமாக வேலையை முடித்து
>>அவன் நிற்பது சிறிது நேரம் கழித்துதான் அவன் அம்மாவிற்கு தெரிந்தது. அவள் தன் மகனின் பாசத்தை நினைத்து பூரித்துப் போனாள். வேகமாக வேலையை முடித்து
>>அப்படியில்லை ஒருபோதும்
நான் எப்பவும் நிரம்பியே
இருக்கிறேன் காற்றால்
என்கிறது குளம் மௌனமா
எங்கும் கருகாமல்
சுட்ட அப்பளம் கிடைக்கையில்
வற்றல் குழம்பு வாய்ப்பதில்லை…
பேசவேண்டிய இடத்தில்
பேசிவிடுங்கள்
சொல்ல வேண்டிய விசயத்தை
இஸ்லாம் என்றதோர்…
இறைவழியின் உன்னத
ஆறு மாதங்களுக்குமுன்
அலங்கரிக்க வாங்க வந்த அந்தப்
பூ ஜாடி
மலரின்றி வாடி
என் அப்பாவின் அப்பா
பெலாக்குறிச்சி
ராயம்பரம் வனங்களிடை
இந்த கடுமையான வேனிற் காலத்தில்
சூரியனை மறைத்த மேகக்கூட்டம்
தனக்குள் சண்டை போட்டதன்
னமும்
உங்கள் மனைவி
காப்பி கொடுப்பதற்கு
அலுத்துக்
யைக் குதப்பிக் கொண்டே கிழவி யமதேவனின் விஜயத்தையும், தோல்வியையும் பற்றிச் சொன்னான். மாடசாமி வாலிபத்தின் அவநம்பிக்கையுடன் சிரித்தான். ‘குருட்டு மூதி என்னவோ ஒளருது!’ என்று முணுமுணுத்தான்.
>>பாஸ்கரனை எப்படி வேண்டுமானாலும் கூப்பிடலாம். அவன் தகப்பனார் அவனை, “ஏ கழுதை, இங்கே வா” என்று அழைப்பார். அவனுடைய நண்பர்கள் அவனைப் பல மிருகங்களின் பெயர்களைக் கொண்டு கூப்பிடுவார்கள். யார் எப்படி அழைத்த
>>ஒரு புத்தகம்
படித்துக்
கொண்டிருந்தேன்
ரு காலத்தில் நானொரு மலர், ஒரு இலை, ஒரு தண்டு.
நானொரு நிலத்திற்குக் கீழ்
பாலைவனச் சோலை வரை நீண்டிருந்த வேர்
காலம்
காலமே, அழிவிலாக் ககனமே,
அன்றும், இன்றும், என்றும் ஆவாய்!
2